قم یکی از شهرهای بزرگ و آباد در دوره صفویان بود. این شهر جدا از آنکه به دلیل قرار گرفتن حرم حضرت معصومه (س) شهری مهم محسوب میشد، به دلیل وجود صنایع مختلف در آن نیز اهمیت خاصی داشت. آدام اولئاریوس در سفرنامه خود به برخی از این صنایع پرداخته است
تاج السلطنه دختر ناصرالدین شاه در خاطراتش می نویسد : آن روز تلخ را به یاد دارم تمام حرمسرا به یکباره پر از ماتم شد . همه به جای لباس شادی رخت ماتم پوشیدند . درباره مرگ پدر به دست یک کرمانی که از مریدان سیدجمال ...
بعد از ابروکشی نوبت به سرخاب و سفیدآب می رسید که بهترین این دو ، از تبریز و روستای سرخاب و اطراف آن می آمد و طرز استفاده از آن چنین بود که قبلا سفیدآب را چندین روز در کاغذ پیچیده جلوه راه زیر فرش می گذاشتند تا ...
در همدان کرسی گذاری در روز سعد انجام می شد . در ساعتی که مثلا قمر در عقرب نبود ، اگر خانمی با سلیقه بود روی کرسی اش مجمع مسی می گذاشت با کمی مویز و چند دانه سکه برای شادی و مبارک باد ، یک ظرف سرکه هم بود که زیر ...
جَعفَر شَهری باف (۱۲۹۳ در عودلاجان تهران در خانواده ای اصیل و تهرانی ۶ آذر ۱۳۷۸ در تهران) از نویسندگان ایرانی و پژوهنده تاریخ تهران بود. شهری در دو مجموعهٔ طهران قدیم و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، حال و ...
در هر سال زمستانها ، خودم با اجزایم آمده چهل روز در اینجا می مانیم . از ابتدای برج جدی (دی) تا آخر برج دلو (بهمن) بحبوحه شکار ، شکار قمشلو است . این قدر هست که به نوشتن و گفتن نمی آید . گله دار اصفهانی ، چه شتردار ...
از زمان اختراع گرامافون که در ابتدا با نام «فونوگراف» به بازار آمد تا ورود آن به تهران، چندان زمان نبرد. این دستگاه وسیله ای بود که صدا را ضبط و دوباره پخش می کرد و در تهران به نام «حبس الصوت» یا «حافظ الصوت» نام ...
میرزارضا کرمانی برای شکایت از حاکم کرمان به تهران آمد، اما مورد آزار نایبالسلطنه کامران میرزا قرار گرفت و مدتها همراه حاج سیاح محلاتی و چند تن دیگر در زندان محبوس بود. وی پس از آزادی جزو مریدان سید جمالالدین ...
کلمه آل به معنی سرخ موست و هنوز در برخی از شهرهای دور افتاده از ترس آمدنش چاقو زیر تخت زائو می گذارند و البته یکی از قدیمی ترین داستان های ترسناک ایرانی به حساب می رود
شیخ گفت: «شیطان نیز در یک نفس از مشرق به مغرب میشود، این چنین چیزها را بس قیمتی نیست. مردآن بودکه در میان خلق بنشیند و برخیزد و بخسبدو با خلق ستد و داد کندو با خلق در آمیزدو یک لحظه از خدای غافل نبا